Starość nie radość- mówi stare, a nawet zupełnie przestarzałe porzekadło. Dziś, kiedy umowna granica wieku podeszłego stale przesuwa się w górę, takie powiedzenie nie ma już racji bytu. Bardzo ważne jest, aby społeczeństwo otworzyło się na seniorów i ich potrzeby. Ponieważ starość nie jest początkiem końca, jak się zwykło niestety mawiać, ale zupełnie nowym i równie istotnym jak wszystkie inne, etapem życia. Faktem jest, że dla wielu starszych osób wkroczenie w zaawansowany wiek nie jest łatwym doświadczeniem. Tym bardziej rola młodszego pokolenia polegać powinna na jak najgłębszym zrozumieniu seniorów, ich potrzeb oraz emocji.
Senior seniorowi nie równy
Nie powinno się absolutnie traktować starszych osób, jako grupy jednolitej, o zunifikowanych potrzebach i takiej samej kondycji umysłowej. Każdy człowiek wchodzi w wiek senioralny z zupełnie innymi doświadczeniami, przeżyciami, z pewnymi indywidualnymi przekonaniami, a także z własnymi problemami- zarówno w sferze psychologicznej, jak i fizycznej. Dlatego tak ważne jest zadbanie o wielowymiarowe wsparcie dla seniorów. Takie, które nie skupia się jedynie na jednym aspekcie ich życia.
Niektórzy potrzebują bardzo rozległej pomocy w zakresie zdrowia fizycznego, a więc zapewnienia pomocy lekarskiej, wsparcia w codziennym funkcjonowaniu, pielęgnacji czy opieki. Są jednak tacy seniorzy, którzy cieszą się doskonałym zdrowiem i przednią kondycją. Tym z kolei, potrzeba wsparcia w sferze emocjonalnej, aby czuli się potrzebni, aktywni i pożyteczni.
Czego pragną seniorzy
O ile potrzeby i pomoc w aspekcie zdrowia fizycznego nie trudno jest zweryfikować i zorganizować, o tyle z potrzebami materii umysłowej sprawa jest dużo bardziej skomplikowana. Starsi ludzie często nie chcą mówić wprost o swoich wewnętrznych pragnieniach. Wynika to po części z dyskomfortu, jaki pojawia się w momencie, kiedy trzeba poprosić o wsparcie osoby trzecie, po części ze strachu przed zaszufladkowaniem w grupie ludzi niedołężnych. Jest jeszcze jeden ważki powód ukrywania przed najbliższymi złego stanu psychicznego. Jest to oczywiście brak samoświadomości w tej materii. Jeśli senior nie wie, że jego obniżony nastój i stany depresyjne mogą wynikać z zaburzeń natury psychologicznej, nie poprosi w porę o wsparcie.
A należy zdać sobie sprawę, że przyczyny tych problemów, mają podobne źródło, jak w przypadku wszystkich innych osób, które borykają się ze złą kondycją umysłową. Starszy człowiek pragnie być nadal aktywny i spełniać swoje ambicje. Wprawdzie warunki jego życia ulegają zmianie. Przejście na emeryturę, zmiana stylu życia, inny krąg znajomych, czy nieco odmienna od dotychczasowej sytuacja ekonomiczna- wszystkie te czynniki mogą wywołać niepewność i lęk przed przyszłością. Nie jest to jednak powód, aby rezygnować z ulubionych form spędzania czasu i preferowanych rozrywek. Szczególnie w przypadku seniorów, którzy z jakichś względów nie posiadają rodziny, poczucie samotności i izolacji społecznej może się niebezpiecznie pogłębiać. Każdy człowiek pragnie przecież wieść satysfakcjonujące życie, chce czuć się integralną i potrzebną częścią otaczającego świata.
Artykuł opracowany przez firmę Prosenior oferującą pracę w Niemczech jako opiekun osób starszych.
